O ostatnim Sejmie mówicie panowie tak? I co nie podobają się wam nowe porządki naszego króla? - z przekąsem pyta Birbstein - powiem wam więcej. Tylko Śląsk i Małopolska jeszcze trzymają rycerską niezależność. Reszta, tfu! województw dawno posłusznie schyliła grzbiety.
W zadumie obgryza pokaźny kawał pieczonego mięsa.
Zresztą - powraca do rozmowy - jebał pies Małopolskę, województwa i niezależność. Co mi kurwa po tym jak i tak nie ma komu schedy zostawić.
Król syna mi zabił - szepcze z niebezpiecznym błyskiem w oku - a teraz nie chce mojego testamentu uznać. Prędzej jednak kościołowi wszystko przekaże niźli Koronie moje ziemie oddam.
Słuchajcie panowie - pochyla się do was - wiem, że szukacie sprzymierzeńców, wiem że rządy wojewody w smak wam nie są. Rycerskie słowo daje - sprawcie żeby król mój testament uznał i bratankowi pozwolił ziemie po mojej śmierci oddać, a moja osoba na każdym Landstagu będzie za wami, łącznie z tymi których dam rade przekonać. Ja sam ani wojewody ani króla tym bardziej nie dam rady przekonać. Co tam nawet, ni posłuchania nie otrzymam nawet.

Po pierwsze księciu Kanterowi przypada tylko 1/3 ziemi, do mnie należy decyzja jaka to część. Po drugie co z resztą? Po trzecie nie wiem czy się dobrze rozumiemy - ja nie chce oddawać mojej ziemi komuś obcemu! Wyjaśnijcie więc troszkę jaśniej jeśli łaska panie Pawlak, żeby nieporozumień nie było.

Moi panowie...dla mnie sprawa wydaje sie prosta..Wy panie Birbstein zapisujecie całą ziemie księciu Kanterowi a on zobowiązuję sie przekazać ja wskazanej przez was osobie aktem darowizny ...i niech gwarantem takiej umowy będzie ktoś kogo autorytet jest niepodważalny...nasza droga Matka kościół...
Propos czy myśleliście panowie nad naszym Lektorem??.znaczy kto miałby lub mógłby nim zostać??

Zapalam sie..

I widzicie panie Birbstein kodyfikacja prawa mocno nam potrzebna jest...żeby chociaż takich paranoi uniknąć..Ja wiem ze nasza współpraca wcześniej była różna żeby nie rzec żadna ale z takimi aktami samowoli czy to królewskiej czy błędami sędziowskimi musimy sie przeciwstawiać, wiemy że nie możemy tego zrobić zbrojnie..wiec robimy to tak jak możemy czyli na sejmiku..i przez ustawodawstwo..Więc zastanówcie sie panie Janie czy nie lepiej wam będzie poprzeć kodyfikację prawa a my ze swojej strony zagwarantujemy ze przepisów o adopcji i testamentowe będą po waszej myśli a przekonanie naszego sejmiku do kodyfikacji będzie o wiele łatwiejsze niz Rady królewskiej czy samego Króla do waszego testamentu...

kończę i popijam winko przegryzając mięsiwem

Birbstein w jednej chwili stonuje twój zapał.
- Kodyfikacja, kodyfikacją panie Pawlak, ale trzeba zdać sobie sprawę, że to trwa. I to kawał czasu. A ja aż tyle czasu nie mam. Nie będę czekał aż banda gryzipiórków znajdzie złoty środek, jeżeli w ogóle do tego dojdzie. Poprę was zamysł kodyfikacji, możecie być pewni, ale to nie rozwiązuje mojego problemu. W każdym razie moja propozycje znacie. Pomożecie mi, ja pomogę wam. Czy na Landstagu, czy w inny sposób. Mam swoje możliwości, swoje kontakty, znajomości i sojuszników. Jeżeli byłem dobrym wrogiem to będę też dobrym sprzymierzeńcem.
Kończy puchar z winem potężnym haustem.
- Wybaczcie panowie ale zmęczony jestem. W moich he, he latach podroż to nie to samo co kiedyś, niestety. Dobrej nocy życzę.


Birbstein zegna się i wychodzi. Odczuwacie wrażenie, ze nie darzy was dalej zbytnią sympatią ale jako polityk jest w stanie wznieść się ponad animozje. Stąd też nie został dłużej przy stole, powiedział to na czym mu zależało, a znając jego charakter i dumę z pewnością nie przyszło mu to łatwo.


(Jeżeli chcecie coś jeszcze od Birbstena piszcie - odwróci się przed drzwiami , jeżeli nie jedziemy dalej. Dajcie odpowiedzi w shutboxie)

Przy ostatnich słowach z namysłem kiwam głową.. swoją drogą skręca mnie - ma gest pierdolony iście krolewski, szkoda ze to wszystko z funduszu wojewodzińskiego zapewne a nie z prywatnej kasy. Tez przy jakiejs okazji muszę postarac sie o prezenty jeszzce swietniejsze.

Oprócz uprzejmych podziękowań nic nie mowię, jedziemy dalej

Możecie mówić co chcecie ale wojewoda na pewno wywarł doskonałe wrażenie na zgromadzonych i przede wszystkim na waszych rodzinach. Wrażenie serdeczności, przyjaźni i dobrej woli.
Rozpoczyna się wystawny obiad, który upływa na miłych, niezobowiązujących rozmowach. Ciołek wypytuje wasze małżonki jak znajdują Śląsk, zapewnia, że na czas pobytu we Wrocławiu absolutnie niczego im nie zabraknie, wystarczy, że powiadomią o swoich potrzebach burgrabię. Rozmawia z dziećmi tratując poważnie zarówno Sigmarina jak i Tristana dając im do zrozumienia, że jako synowie potężnego wielmoży są równymi partnerami w rozmowie. Zapytuje wreszcie o błogosławiony stan małżonki księcia Kantera, dając miedzy wierszami do zrozumienia, że interesuje się tym także król Bolesław. Co więcej pojawia się nawet sugestia, że dziecko z rodziny piastowskiej winno mieć odpowiedniego ojca chrzestnego, najlepiej także z piastowskiego rodu.
Nie są poruszane żadne tematy polityczne. Wojewoda trzyma się od nich z daleka, czekając z pewnością na dogodniejszą chwilę.
Po obiedzie i deserach udajecie się na zwiedzanie zamku oraz samego Wrocławia. Na ulicach widać, że wojewoda jest ceniony zarówno przez szlachtę, mieszczan czy prosty lud. Albo tak jest w rzeczywistości albo referat propagandy Ciołka spisał się na medal. Samo zwiedzanie zajmuje wam kilka godzin. Wojewoda godzi zarówno wasze zainteresowania – mury obronne, huty, koszary, stajnie jak i waszych małżonek – wystawy zachodnich kupców oraz dzieci.
Wieczorem udajecie się w mniejszym gronie na kolacje w komnatach wojewody (Pawlak zna je dobrze, wcześniej należały do Landmistrza Zakonu). Z końcem dnia Ciołek zaprasza wasze rodziny na wspólną msze jutrzejszego dnia – w końcu to Sigmartag.
O dziwo, w dniu dzisiejszym nie zapowiada się na poważne rozmowy w towarzystwie wojewody. Po kolacji udajcie się do komnat na zasłużony odpoczynek po miłym acz męczącym dniu.
W odosobnieniu wasze małżonki rozpływają się w zachwytach pod adresem wojewody i czują się dumne, że ich rodziny zostały potraktowane z tak wielką atencją i szacunkiem. Wy oczywiście macie z pewnością nieco inne zdanie na temat celu wojewody, ale do waszych ślubnych trafił on z cała pewnością.
Następny dzień zaczynacie od śniadania we własnym gronie a potem udajecie się na mszę. Wojewoda udostępnia wam oczywiście miejsce we własnych stallach. Zaiste – w oczach zgromadzonych na nabożeństwie wiernych tworzycie wspaniały widok.
Z plotek skrzętnie gromadzonych przez wasze „sługi” wiadomo wam, ze wojewoda dopiął swego. Wrocław huczy od informacji, że chyba w końcu pan Pawlak i Książe Kanter w końcu będą szli w wojewodą ręka w rękę a niesnaski są przeszłością. Zdecydowanie cieszy to wszystkich.

Aby nie przedłużać – czas poważnych rozmów w końcu nadchodzi. Ciołek proponuje wam wspólny wypad w okoliczne lasy – na męską rozrywkę w postaci polowania. O kobiety i dzieci nie musicie się martwić – z pewnością zostaną im zapewnione inne rozrywki.

Wyjeżdżacie wspólnie wraz z kilkunastoma sługami. Cała oprawę łowów zapewnia wojewoda. Zapuszczacie się w podwrocławskie bory. Zwierza może nie ma tutaj zbyt dużo ale wojewoda ma sprawnych naganiaczy. Większość dnia spędzacie na polowaniu na jelenie i sarny, nie ma grubego zwierza. Wieczorem w głębi lasu, koło starej ale zadbanej leśniczówki rozbijany jest obóz, służba zaczyna przygotowywać jedzenie z upolowanej zwierzyny. Dzień zdecydowany możecie uznać za udany, a polowanie okazało się świetną rozrywką.
Zasiadacie za wysłużonym drewnianym stołem, sprzętów w ogóle nie ma dużo. Ot kilka stołków, 3 sienniki, piec. Wokół las, zapach pieczonego mięsa.
Zajadacie się mięsiwem, przegryzając twardymi podpłomykami, z antałka powoli ubywa piwa z wrocławskiego browaru. Rozmowa luźno toczy się wokół zakończonych łowów.

- Czas przejść do poważnych spraw, panowie – uśmiecha się wojewoda kiedy słudzy skończyli sprzątać po jedzeniu. – zabawa, zabawą ale pewnie też chcielibyście dowiedzieć się konkretów.

Kiwacie poważnie głowami, a wojewoda wstaje i powoli przechodzi się po izbie.

- Pewnie panowie zdajecie sobie z powagi obecnej sytuacji politycznej. Szczegóły daruje bo z pewnością je znacie. W każdym razie konflikt z Kościołem, wróć! Z Teogonista to tylko kwestia czasu. Nasz papa jest osobą zbyt zachłanną i żadną władzy. I niech mu będzie na zdrowie, byle trzymał się daleko od naszego podwórka i zajął swoim.

Siada i patrzy na was poważnie.

- Nie będę owijał w bawełnę. Rozprawa z Grzegorzem VII to poważne wyzwanie. Dlatego król musi być pewny lojalności we własnym kraju. Pewny posłuszeństwa poddanych. Tego, że w potrzebie może liczyć na wszystkie możliwe środki. Jednym słowem król chce tego:

Wyciąga z sakwy związany i zalakowany rulon opatrzony pieczęci królewską. Wojewoda łamie pieczęć rozwijając przed wami pergamin.

- To królewska proklamacja dla całej Korony, roboczo nazywamy to Statutem koronnym. Zapoznajcie się panowie.


Zagłębiacie się wspólnie z lekturę.



My, z bożej łaski Sigmara król Polski, Bolesław I, syn Ścibora, z rodu panującego Piastów stanowimy:

1.    Jedynym władcą Korony Polskiej jest król.
2.    Król sprawuje swą władzę samodzielnie oraz z Radą Królewską.
3.    Godność i tytuł królewski jest dziedziczny i przechodzi w rodzie panującym Piastów z ojca na najstarszego syna.
4.    W wypadku śmierci króla, przed osiągnięciem pełnoletniości przez dziedzica władze sprawuje Rada Regencyjna złożona z Palatyna Królestwa, Skarbnika Koronnego, Kanclerza Koronnego, przedstawiciela Arcylektora Gniezna.
5.    Radę Królewską tworzą: król, jego pełnoletni dziedzic, Palatyn Królestwa, Skarbnik Koronny, Kanclerz Koronny, przedstawiciel Arcylektora Gniezna,  wojewodowie oraz kasztelani. 
6.    Jedynie Rada Królewska może stanowić prawo wspólne dla całej Korony. Prawo to musi zatwierdzić król.
7.    Tylko król może sądzić za przestępstwo zdrady stanu.
8.    Król wspólnie z Radą Królewską decyduje o pokoju i o wojnie.
9.    Król ma prawo zwołać pospolite ruszenie dla całej Korony, wojewoda może zwołać pospolite ruszenie w swoim województwie.
10.    Ustala się stałe podatki dla szlachty w wysokości 30% od rocznego dochodu.
11.    Starosta płaci podatki w wysokości 20%, kasztelan w wysokości 10%, wojewoda jest zwolniony z daniny.
12.    Wojewoda może obniżyć podatki szlachcie z województwa, decyzję ta zatwierdza król.
13.    W wypadku zwołania pospolitego ruszenia każdy szlachcic posiadający ziemię jest zobowiązany wystawić chorągiew jazdy (min. Mounted Sergeants). Za każde posiadane trzy wsie obowiązany jest wystawiać rotę lekkiej piechoty (Pike Militia, Spear Militia, Halberd Militia, Sergeant Spearman) Za każde sześć wsi zobowiązany jest wystawić rotę ciężkiej piechoty (min. Armored Sergeants).
14.    Niepodporządkowanie się rozkazowi pospolitego ruszenia jest traktowane jako zdrada stanu.
15.    W wyjątkowych wypadkach, za zgoda kasztelana szlachcic może zamiast wystawienia oddziału zapłacić ekwiwalent w złocie.
16.    Wasale szlachcica są zobowiązani służyć podczas pospolitego ruszenia w wojsku koronnym bez względu na inne zobowiązania.
17.    Na czas wojny zawiesza się sejmy wojewódzkie. Prawo stanowi król i wojewodowie.
18.    Religą panującą w Koronie jest wiara w boga Sigmara.
19.    Powyższe statuty zatwierdza Sejm Koronny złożony z króla, Rady Królewskiej, starostów, 10 przedstawicieli sejmów wojewódzkich.




Wojewoda obserwuje was uważnie.
- Zanim przejdę do dalszych konkretów, proszę panowie o pierwsze wrażenia. To jest, zaznaczam, wersja robocza. 

Przeglądam dość długo, choc nie wiem co o tym mysleć.. Panie Adamie, trudno oceniać to od razu szczegolnie ze legislacja nie jest moją ulubioną rozrywką, ale pan Pawlak ma sporo racji - jesli chodzi o dziedziczenie trzebaby to jakos uscislić.. jesli chodzi o szlachciaca z ziemią - to moi lennicy ktorych osadzilem na wioskach tez muszą wystawiać? to zbytnia niescisłość. A ten punkt 18, ehh jakos nie pasuje, rzeczywiście. Co do podatkow: wojewodowie zawsze mogą obnizyc podatki przecież, a skoro takie są potrzeby panstwa to jaskos skarb trzeba napełnić.
Co do nieparzystosci rady - bene, oczywiście. Generalnie jest pare niedociągnięć, ale po paru poprawkach jest do zaakceptowania.. Szczerze mowiąc, punkt 17 rowniez mi sie nie podoba, wiem ze jest uzasadniony, wiem rowniez ze odzieranie nas z resztek autonomii to dla króla chleb powszedni, ale na Sigmara juz niedługo wLasnym kasztelem zarządzać nie bede mogł sam, jesli tak dalej pojdzie prawodawstwo na Śląsku Mina mi poważnieje jeszcze bardziej
Jesli krol oczekuje od nas absolutnej wiernosci i posłuszeństwa, dlaczego robi sie pewne rzeczy za naszymi plecami? A myslałem zawsze panie Adamie, że dogadać się razem nie jest wcale tak trudno