Gdy widzę Pawlaka wkraczającęgo do namiotu, sposobię się by wstać i powitać gościa - zatrzymuję się jednak w pół kroku, widząc jak nalewa sobie wina,siada i rozpoczyna swój monolog (notabene w swoim zwyczajowym stylu.., ehh coz jednak mam wymagać, przecież to prawie że kmieć z tego Pawlaka..) Słucham z zaciekawieniem co prawi Pan Pawlak, od czasu do czasu tylko nerwowo poprawiając mankiety wamsa.

O zdrowie pytacie, mości Pawlak? A dziękuję, nie czułem się lepiej od kiedy na dobre wjechaliśmy na tą przeklętą Litwę. Ta bagienna zaraza, dziekować Sigmarowi, puściła mnie wreszcie. Widzę jednak że sporo mnie ominęło, i niepokojące wieści mi przynosisz.. A wino rzeczywiście nie najgorsze - Pij śmiało panie michale, to pewnie nim mnie Gustaw wyleczył, wszak to prawdziweChateau de Quenellesnie te węgierskie siki..(Tylko lekko wymuszonym gestem zapraszam do dalszej konsumpcji, choc pewnie i tak juz z dwa kielichy opróżnił)
Wstaję, przechadzam się po namiocie w milczeniu.
Naszego drogiego Lektora tez choroba zmogła, powiadasz? Niedobrze, dopiero co ja z łoża się podniosłem, to biskup teraz, i to na marach? Oczywiście- to że akurat Albrecht, to zapewne czysty przypadek, ale TO(zaostrzam ton),że jak to ująłeś, w "niewyjaśnionych okolicznościach" zginęli WSZYSCYkapłani- cała nasza duchowa egida-to już przypadkiem nie jest, więc nie zwódź mnie, mosci Pawlaku jak byle otroka i gadaj wszystko, a szczególnie o twoim drogim bracie Tiborze! Bo coś mi tu śmierdzi- o tak, paskudym kanciarstwem!(Spokojnieję, uchodzi powietrze ze mnie) Biskup krewki i nierozważny jest, ale do konca chyba nie oszalał żeby z młotem na brata twego się rzucać- Kim on jest, mości Pawlaku? Cenię twoje doświadczenie i rozsądek, ale nie zwódź mnie.
Achh, i chyba zapomniałeś powiedzieć co takiego obiecaliście Tiborowi i jego żołdakom?

Rozsiadam się wygodniej, popijam wina i wyczekująco patrzę na Pawlaka

Taak, biskup rzeczywiście srogo patrzy na wszelkich innowierców. Na teologii ja tez słabo się wyznaję, ale jak mniemam naszemu Albrechtowi po zaciętej dyspucie zabrakło argumentów prócz jego ulubionego młota.. ot, cały biskup- ciężko znosi porażki..    Szkoda że żar jego serca zanadto stopił rozum.
    <nachylam się lekko>Powiem wam szczerze- fanatykiem nie jestem, i te teologiczne spory i niesnaski gówno mnie obchodzą- ale martwi mnie to, że skoro poplecznicy Tibora sprowadzili tajemniczą śmierć na kapłanów Sigmara, co nawet dla lektora niewyjaśnionym było, to równie straszne sztuczki mogą na nas czekać pod murami Grodna. Może i kapłani żarli zapasy jak każdy uczciwy żołnierz, w zamian robiąc tylko pobożne miny, ale mogli zabezpieczyć nas przed magicznymi sztuczkami Litwinów.. Tym gorzej, że Tibor wie o nas duzo wiecej niz my o nim.
Nie mamy chyba duzego pola manewru- trzeba isc pod Grodno i je zdobyć. Czy to nie jest realne? Znasz stan naszej armii, czy mam pytać swoich dowódców? Nie ukrywam, że przydałby nam się ktoś w mieście, czy do zwiadu, czy do dywersji.
Co o tym sądzisz?

Uśmiecham się lekko po ostatnich słowach Pawlaka.

Trafne słowa- bez dyscypliny wojsko jest tylko zgrają maruderów rozglądających się za łatwym łupem, a co gorsza, za okazją do dezercji! Trzeba ukrócić swawolę, bo widzę nasza armia rozłazi się w szwach, z tego co mówisz mości Michale. Proponuję zwołać rano apel, otrząśniemy naszych wojaków odrobinę i ruszamy na Grodno: a dwie godzinki musztry i ćwiczeń o świcie nikomu źle jeszcze nie zrobiły. Gustawie! (klaszczę w dłonie i czekam na sługę) Wezwij do mnie dowódców moich oddziałów i kwatermistrza. Hmm, a kto teraz zastępuje biskupa i komenderuje wojskiem lektorskim? (rzucam bardziej w powietrze, bo nie wiem czy ktoś z obecnych wie)
Jak Gustaw wyjdzie, kontynuuję: Przystanę na twoją propozycję- niech będzie, ze to duchowni sami sobie winni są, ale pamiętaj że to tobie na tym zależy- nie mi. Wyswiadczam Ci przysługę, mosci Michale.
(wznoszę kielich) Za wyprawę! Ahh, i za zdrowie mości biskupa, oczywiście!
Jeśli to wszystko, to pozwól panie Pawlak że sposobić się bede do jutrzejszej przemowy. W razie pilnej potrzeby, moj namiot zawsze stoi dla ciebie otworem.

(Poza grą:jak dla mnie scena zakonczona, chyba ze Pawlak chce jeszcze pogadać, ustalić dokładniej co jutro robimy etc.)

Reflektuję się po chwili. -Zostańcie jeszcze chwilę, panie Pawlak! Po co tyle nerwów, targowania i gróźb? Przecież, wybaczcie śmiałość, jesteśmy przyjaciółmi (pojednawczo rozkładam ręce), przynajmniej ja tak zawsze uważałem(zbolała mina) A skoro tak jest, to mozemy się dogadać - tym bardziej jak Sigmar rzucił nas obu na te diabelskie ziemie- nikt w twoje zasługi nie wątpi, mości Michale, lecz nie strasz mnie wojskiem.
Umówmy się zatem, ze ja nie będę Was podchodził, a Wy nie bedziecie traktować mnie jak smarkacza, ktoremu ojciec wyciera nos? Zgoda?   (Unoszę kielich, przekrzywiam lekko głowę, tylko lekko ironiczny uśmiech)

Jak postanowiliście tak uczyniliście. Zebrani przez was dowódcy z całą pewnością przejęli cześć waszego rwącego się do działania ducha. W każdym razie - wojsko znowu poczuło, że ma nad sobą odpowiedzialnych przełożonych. Zresztą w obecnej sytuacji każde działanie było lepsze od bezczynności.
Z uśmiechem i pieśnią na ustach wojsko podjęło mozolny acz pełen nadziei marsz przez rozmokły i grząski trakt w powrotną drogę.
A nie była to droga łatwa, trzeba pamiętać, ze wcześniej po bagnistym już terenie przeszła wasza ciężka piechota, kawaleria a na koniec przetoczyły się wozy z aprowizacją. I o ile wcześniej maszerowaliście ponad tydzień to teraz wygląda na to, ze droga powrotna jak nic będzie trwała około 3, a może i dłużej. Jak szybko obliczacie oznacza to, że pod Grodno dotrzecie późno - wszak po wyjściu z borów czeka was jeszcze 2-tygodniowa droga przez stepy południowej Litwy. W każdym razie pod Grodnem staniecie w drugiej połowie czerwca. A przypomnę że na Litwę dotarliście z początkiem maja. Natomiast, zgodnie z ustaleniami poczynionymi z Awdańcami wasze wojska powinny właśnie być pod Grodnem.
Nie będę się trudził opisem drogi przez bory - wszak raz już to przeżyliście. Na szczęście wraz z morale podniósł się ogólny stan wojska. Poza kilkunastoma przypadkami gorączki bagiennej i dezynterii nic na szczęście poważnego się nie wydarzyło. Lektor natomiast wciąż pozostaje chory i nie wygląda na to, żeby mu się poprawiło.
Wyjście z lasów wojsko powitało okrzykiem radości. W końcu skończyło się ciężkie duszne powietrze, wreszcie widać coś poza ciemną, nieprzyjazną ścianą lasu,wreszcie można napić się świeżej wody jednej z litewskich rzek!
Ze zdwojoną energią armia ruszyła traktem w stronę Grodna. Wygodna droga i dobra, letnia pogoda korzystnie wpływała na tempo marszu. Pewnym problemem było zapatrzenie w żywność - kraj przez który idziecie jest w dużej mierze zniszczony wojną. Wsie wyludnione, ludność pochowana po lasach, co prawda niektóre zagony kawalerii napotykały zamieszkałe osady ale za wiele ich nie było. Szczęściem macie jeszcze dość zapasów aby dojść pod Grodno, a tam glodne wojsko tym chętniej rzuci się do szturmu naq zasobne miasto.

Raptem tydzień drogi macie jeszcze przed sobą gdy popołudniem zwiad lekkiej jazdy wraca w wyraźnie powiększonym składzie. I szybko okazuję się, że wiedzie ze sobą kilkunastu jezdnych, na czele których widać młodego, niespełna 20-letniego młodzieńca z herbem Awdańców  na piersiach. Młodzieniec rzuca swoim towarzyszom- ewidentnie z awdańskich hufców rodowych -  rozkazy a sam podjeżdża w waszą stronę.

Tymczasem dowódca zwiadu zdąży złożyć wam krótki raport - jezdnych od Awdańców napotkali niedaleko, raptem kilkanaście staj od was. Nie kryli się i zachowywali sie dość swobodnie. Młody dowódca - który przedstawiał się jako Wojciech Awdaniec kiedy tylko dowiedział sie, że zwiad jest częścią armii ze Śląska kazał ruszać co koń wskoczy. Z rozmowy dowódca zwiadu dowiedział, że Wojciech był tutaj właśnie po to aby wypatrywać śląskich panów. Niestety niczego więcej młodzieniec zwiadowcy nie chciał powiedzieć.

Dowódca kończy raport a Wojciech Awdaniec podjeżdża do was i macie okazję się mu dokładniej przyjrzeć. Widzieliście go już raz, na weselu księcia Henryka z Katarzyną z Awdańców, ale nie mieliście okazji bliżej poznać. Wojciech - młodzieniec na oko 18-letni, słusznego wzrostu i budowy o ciemnych włosach i brązowych oczach podjeżdża do was z nonszalanckim uśmieszkiem na twarzy. Skłania jednak nisko głowę przed księciem Henrykiem a potem także skiwa głową na powitanie pana Michała Pawlaka. Gdy odpowiadacie na powitanie nie czekając zasypuje Was lawiną słów:

- Witam jego książęcą mość i wielmożnego pana Pawlaka, już prawie tydzień błąkam się po tym trakcie wypatrując waszych miłości i ich wojsk. Co was tyle zatrzymało? Wszak powinniście być już pod Grodnem! Kuzyn mój, palatyn Michał szczerze się o was niepokoi! Wieści ostatnie o was mieliśmy już dawno temu, a i te niejasne były, bo podobno w bory zapadliście, inni znów mówili, że zawróciliście sie do Korony, a jeszcze inni twierdzili, ze w ogóle Was na Litwie nie było! Wszak Wilno już przez nasze wojska zdobyte! Ja zaś tymczasem wysłany tutaj zostałem, żeby was wypatrywać i wieści zbierać, ale kraj wyludniony,o żywego języka trudno, zapasów powoli brak, co za dzicz... - tutaj nabiera oddechu aby pewnie podjąć przemowę -a w macie możliwość w końcu wpaść mu w słowo.

Myślę ze nie ma co miłego goscia trzymac o głodzie i chłodzie..- usmiecham sie lekko- zapraszam na poczęstunek do swoich kwater gdzie porozmawiamy swobodnie przy dobrym miodzie. Wiktorze wskazuje na jednego z obecnych służących zaprowadź młodego pana Wojciecha do moich kwater .My z księciem Henrykiem dołączymy z moment musimy tylko jeszcze skończyć kwestie które rozważaliśmy nim przybył  nasz miły gość.Zatem zapraszam waszmości za Wiktorem a my za mała chwilkę dołączymy.

Słucham was Henryku...Tak dla waszej wiadomosci mamy jakis tydzień opóźnienia...Więć mówmy raczej szybko krzywy uśmiech...Zapytam sie was ile macie  jazdy??I przejdzmy sie do dowódcy lektoralnych bo może mam pomysł..
(MG ile jednostek jazdy mamy??, i jeszcze jedno czy jakbyśmy wysłali zagon jazdy dałby rade wziasc aprowizajce??
i czy sa szanse aby zrobic motyw jak ksiąze Bogusław w Potopie tzn. Wziac piechote za jezdnych??)

Ostatnio edytowany przez Michal Pawlak (29-02-2008 13:05:14)